دانلود تحقیق آماده درباره زندگینامه خواجه عبدالله انصاری

تحقیق آماده با موضوع زندگینامه خواجه عبدالله انصاری در قالب فایل ورد 16 صفحه ای برای دانش آموزان و دانشجویان گردآوری شده است. در ادامه بخش هایی از این مقاله به همراه فهرست مطالب آن را مشاهده خواهید کرد.

خواجه عبدالله انصاری کیست؟

خواجه عبدالله انصاری، با نام اصلی ابواسماعیل عبدالله بن ابی منصور محمد که با نام ها و القاب «پیر هرات»، «پیر انصار» و «انصار هروی» نیز خوانده می شود، در دوم شعبان سال 396 هجری قمری (مقارن با 385 هجری شمسی) در هرات چشم به جهان گشود.

پدر او ابومنصور انصاری از فرزندان ابو ایوب انصاری است که حضرت رسول اکرم صلی الله علیه وآله وسلم هنگام هجرت به مدینه، در منزل او فرود آمدند. ابومنصور، مردی طالب دانش و معارف دینی بود، اما پس از آنکه به هرات آمد و تشکیل خانواده داد از دنیای مورد علاقه اش که همان عرفان بود دور افتاد ولی با این وجود در طریق صداقت و ایمان، نخستین آموزگار فرزند خویش خواجه عبدالله بود.

دوران کودکی و نوجوانی خواجه عبدالله انصاری

خداوند به خواجه عبدالله انصاری هوش و حافظه ای خارق العاده عطا کرده بود و احتمالا به دلیل همین هوش سرشار و استعداد بود که او را خیلی زود یعنی در سن چهار سالگی به مدرسه فرستاد، اﺑﻮﻣﻨﺼﻮر ﭘﺪر خواجه عبدالله انصاری در ﺗرﺑﻴﺖ و ﺁﻣﻮزش ﻓﺮزﻧﺪ بسیار کوشید.

عبداالله مراحل و مراتب کسب علم و فضل و دانش و کمال را یکی بعد از دیگری می پیمود. استعداد و حافظه او از همان زمان توجه استادان او را که با دقت به وسیله پدرش انتخاب شده بودند بخود جلب میکرد. روش خواجه عبدالله انصاری در کسب علم و دانش چنین بود که بامداد برای قرآن خواندن پیش مقری میرفت و بعد از آن به درس خواندن مشغول میشد، مشق روی ورق مینوشت و حفظ میکرد، زمانی که از این کارها فراغت می یافت چاشتگاه بود و زمان رفتن نزد ادیب و نوشتن و حفظ کردن. او ساعات روز و شب را برای انجام درسهای مختلف تقسیم کرده بود.

بخشی از مناجات خواجه عبدالله انصاری

الهی! در جلال رحمانی، در کمال سبحانی، نه محتاج زمانی و نه آرزومند مکانی؛ نه کس به تو ماند و نه تو به کس مانی، پیدا است که در میان جانی، بل جان زنده به چیزی است که تو آنی.

الهی! یکتای بی همتایی، قیوم توانایی، بر همه چیز بینایی، در همه حال دانایی، از عیب مصفّایی، از شریک مبرّایی، اصل هر دوایی، داروی دلهایی، شاهنشاه فرمانفرمایی، معزز به تاج کبریایی، مسندنشین استغنایی، خطبه الوهیت را سزایی، به تو زیبد ملک خدایی.

وفات خواجه عبدالله

سال های پایانی زندگی پیر هرات در اوج شهرت و رنج بیماری گذشت. در ۶۶ سالگی به مرض سختی گرفتار شد و بینایی اش به تدریج کاهش پیدا کرد؛ با این حال مجالس تدریس تصوف و قرآن و حدیث را ترک نگفت. حتی پس از ۷۴ سالگی که به طور کامل بینایی خود را از دست داد نیز، به تفسیر قرآن و تعالیم صوفیانه خود ادامه می داد و شاگردان به کتابت تقریرات او می پرداختند.

در طول همین سال ها بود که کتاب «منازل السائرین» که مبحث درسی معروفی در تصوف و به زبان عربی است، برای شاگردان املا کرد و به رسم احترام، لقب شیخ الاسلام و خلعتی از جانب «خلیفه المقتدی» دریافت کرد.

سرانجام در روز جمعه ۲۲ ذی الحجه سال ۴۸۱ هجری قمری و در سن ۸۲ سالگی، در گازرگاه هرات دار فانی را وداع گفت و در مجاورت خانقاه شیخ عمو به خاک سپرده شد. مزار خواجه عبدالله انصاری در سال ۸۲۹ هجری قمری و توسط «شاهرخ میرزای تیموری» آباد و از ابتدا تا به امروز، به زیارتگاهی برای علاقه مندان عرفان و ارادتمندان پیر هرات تبدیل شده است.